Yeter/Al Yüreğimi / Ben Gidyiyorum ....

Konu: Yeter/Al Yüreğimi / Ben Gidyiyorum .... Salı Nis. 05, 2011 3:18 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

GIDIYORUM BEN
Gitmek!..

Gidememek!..

Ne kadar çok acılar bağlanabiliyor çekimleri farklı sonuçları neredeyse aynı bu iki kelimeye...

Ne zaman yüreğimi dipnotlara bölsem herbir parçasına eklenen notlarımda sonu mutlaka sevdanla biten cümleler içeriyor...anlıyorum ki; inceden inceye zehirlenip tükeniyor kelimelerim...

Gitmek ya da gidememek bir kenara kalsın...

Gidiyorum...

Yastık altına gizlediğim ne kadar tebessümün varsa yüreğimdeki dipnotlarla birlikte hüzünlerimi doldurduğum valizinin bir kenarına sıkıştırıp gidiyorum...

Gitmeli mi!.. Gidememeli mi!.. sorularının hiyerarşisine kapılmadan; gidiyorum...

ışarıda buz gibi bir hava var... aylardan aralık... aralık hüzün kapılarım... hüznüm aralık gibi karanlık... kesik kesik nefes alışlarımın lime lime edilen umutlarımın arasında gözüme kaçan toz yüzünden ince bir kan sızar elmacık kemiklerime... biliyorsun çünkü; asla ağlamam ben...

Yüreğinin istasyonuna doğru yol alırken şiirlerimi ve senlerimi masa lambasının altına bırakıyorum... belki de; hüzünlerimi anımsarsan bakasın diye...

“bir tren kalkacak birazdan yüreğinde; binip gideceğim... oysa ne çok isterdim raylarına yatmak yüreğinin... üzerimden geçecek trenle santim santim parçalanmayı ve ebediyen kanına karışmayı...”

sana bir oda dolusu kokumu bırakıyorum; birde masada bir RESMIM... bir daha ne zaman girersin bu eve bilmiyorum... ama; hüznümü özlediğinde seni tiksindirecek kadar bir benlik bırakıyorum; birde bir RESIMIM masada... nereye giderim yüreğinden kalkan trenin kondüktörü hangi istasyonda biletim olmadığı için dışarı atar beni bilmiyorum... fark edilinceye kadar yolu var yollarımın...

Kelimelerinle tüm bedenimi dondurduğun için; dilimde açtığın yarayla kendi kanımı içtiğimi bilemedim... kendi kanımda boğulduğumu bilemedim... gidiyorum... belki dilimde açtığın yaraları kapatabilirim... ama artık çok iyi anlıyorum...

Kanımı zehirleyen bir süveyda sevdan... hoşça(kal)...

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

AL YUREGIMI

Bir yagmur oLup damla damLa pencerene vuracagım..
Yine zamansız bir zamanda pencerende buLacaksın beni..
Ve sen..
BeLki uykudayken beLki kitap okurken beLki de düşünürken..
Bir anda pencerende beni görünce şaşıracaksın..
BuğuLu gözLerLe izLeyeceksin beLkide..
KimbiLir beLki bogazına birseyLer dügümLenecek..
Ki mi zaman hüzünLü bir sarkınin nameLerinde buLacaksın beni..
Kimi zaman okuduğun şiirLerde..
Kimi zaman aynaya baktığında gözLerinde..
Kimi zaman bir yürek sızısında.. .
Herşeyim firari..
Gecelerim Dünlerim yarınlarım ve..
Sana olan aşkım..
Yüreğim esir kaLmış yüreğinde..
Bıraktım kendimi yüregine..
İster Al senin olsun..
İster al kır parçala yüreğimi..
İstersen dağıt küllerini bir baştan bir başına şehrin..
Ya da...
Ya da bırak kalsın kendi yangınıyla baş başa...

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

YETER

Ağır ağır..
Kırmadan..
İncitmeden düşüyordun kirpiklerimden..
Yavaşça inerken yanağımdan aşağı..
Tüm hıncını alır gibi yanaklarımdan öpüyordun..
Kim için…?Ne için aktığını biliyor musun? diye soruyordum sana..Hayır diyordun..Ve sana çok kızıyordum ey göz yaşım..Elimin soğuk kısmıyla siliyordum değdiğin heryeri…
Ummadığım anlarda doluyordun gözlerimesonra kirpiklerime tutunuyordun..Göz kapaklarımı kapattığımda üzerineyüreğim yanıyor.. içli içli büzülüyordu dudaklarım…
Sana karşı koyamıyordum uzun süre..işte!Yine dövüyordu ıslaklığın göz kapaklarımı.. Dayanamayıp aralıyordum..Ve yine damla damla süzülüyordun yanaklarımdan..Tüm yaşanılamayan “keşke” leri hiçe sayarak..
Sancıyan yüreğime aldırmadan süzülüyordun..
Değdiğin her yeri kavuruyordu sıcaklığın...
Yavaşca dudaklarımın arasından sızdığında içime..
Bedenimi kor bir ateş gibi yakıyordun.…
Hesap soruyordum sana..
Hiç aldırış bile etmiyordun bana..
Yavaşça..
Aldırmadan..
Umursamadan akıyordun anılarımın üstüne..
Görenlere aldırış etmedenbeni rezil etmek istercesine..
Damla damla..
Acımasızca..
Birbirinize değmeden düşüyordunuz..
Birde utanmadan yanaklarımı okşuyordun..
Mutluluktan akmadınız hiç gözlerimden..
Mutlu olmam bu kadar mı dokundu kanına ?
"O" giderken elvedayı ben mi düşürdüm dudaklarına?
"O" giderken bir kez olsun DUR demedim..
Gittiği yerde mutlu olur belki diye..
Dudaklarımı kapadım sızlayan yüreğimin üzerine..
Sustum..
Sadece "O" mutlu olsun diye..
Göz yaşım…
Acımasızca süzülen tuz tadında damlalarım..
Yeter..
Dolma artık gözlerime...
Dolup da taşma ..
Taşıp da akma artık..
Sızlatma yüreğimi yeniden...…
YETER…

Yüregine saglik güzel siirler

Tskler begendigine sevindim

» Ali Turaç -Yeter Çektirme Sevdiğim (2009