Sevgili Peygamberimiz bir defasında Taif dönüşünde müşriklerce taşlanmış, mübarek ayakları kan revan içinde kalmış, nihayet bir ağacın altına canını atmış, elini semaya kaldırmış, dua ediyor. O anda Cebrail (a.s.) beliriverir.
"Ya Resulullah (s.a.v.), Allah (c.c.) sana selam ediyor. Dilersen şu iki dağı bu kavmin başına yıkıp helak edecek. Yeter ki iste."
Fahri Kainat Efendimizin cevabı insanın ulaşabileceği en üst makamdan;
"Hayır ey Rabbim, onlar bilmiyorlar. Onları helak etme ey Rabbim. Onların sulbünden sana ibadet eden, sana şirk koşmayan bir nesil ihsan et."
Konu: Düşmana Sabır ve Dua 
