Doğmamış çocuğa mektup die bir kitap okumuştum.Hatırladığım kadarıylaşöyle diyordu:Ayaklarına demirden ökçeler yaptıramam.İllaki taşa takılıp düşeceğin günler olacak.Bir düşüp bir kalkacaksın ve her defasında ayrı ayrı dersler alacaksın.işte sende herzaman bu derslere hazır olacaksın.Yeri geldiğinde ağlayacaksın yeri geldiğinde ağlayacaksın yeri geldiğinde güleceksin.Ama umarım hayat seni her defasında güldürür.