Neden KAL Demedin...

Konu: Neden KAL Demedin... Cuma Şub. 18, 2011 12:04 am

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

NEDEN KAL DEMEDIN .??..

Gecenin ayazı vurur oldu sabahları yüzüme...
Yalnızlığın soğukluğu mudur nedir ANLAMADIM....
Ama sensizliğin acısı bir yerlerde
İçimde bir yerlerde acıyor
Anlatamıyorum bunu kimseye...
Onlar beni mutlu sanıyorlar
Ama bilemezler ki benim tek mutluluğumun
SEN olduğunu...
Sana bir şey olacak diye gecelerim uykusuz geçti
Şimdiyse ya olduysa diyorum
Ya kırıldıysa
Ya parçalandıysa ya da bıçaklandıysa...

Biliyorum karşımda olsan evet derdin...
Kırıldı bir yerlerim hatta paramparça oldu
Ve bitanem kalbimden bıçaklandım ben
Sen bıçakladın diye
Yaptım di mi bitanem paramparça ettim seni
Kırdım seni
Hatta kalbine bıçak sapladım da GİTTİM....
Ama bitanem ama sende GİTME DEMEDİN bana
DÖN BANA DEMEDİN bana yapma böyle hiç demedin...
Şimdi istemediğin o kadar çok şey yapmaya başladım ki...
Yakında elimde sigaralı fotoğraflarımı bile görürsün...
Sana derdim içme diye zehirleme kendini
Ama şimdi ben…
Evet ben başlayacağım bitanem...
Sen derdin derdimi alıyor diye
Ya da mutluluğuma mutluluk katıyor diye
Aslında demezdin de ben anlardım...
Unutmadım tek sigara içmek için yalvardığını bana
En mutlu anında
Oradan anladım bitanem oradan...
Şimdi ben mutsuzum ya sen
SEN NASILSIN???

Mutlu değilim de bitanem mutlu değilim

Sen öyle de ki kendime olan kinim artsın...
Artarak boğsun beni...
Sana yaptıklarımın acısını çekeyim
Çekiyorum aslında ama fazladan zarar gelmez
Sana keşke son sözümü söyleyebilseydim
SENİ SEVİYORUM diye...
Keşke şu satırlara değil de yüzüne sorabilseydim sorumu
‘NEDEN KAL DEMEDİN ?’ diyeee

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
OLURDA BU GECE ÖLÜRSEM...

İlk defa senliğime dair kırgınlığımdan yazıyorum sana…
Hani aniden bana yüzünü dönüşün geliyor aklıma..
Kurşunlanmak gibiydi kalbimden …
Derin bir kılıç darbesiyle yüreğimi ezmek gibi…
Uykusuzum ve mutsuz …..

Bilmeni istemiyorum bu gecede….
istediğimden değil satırlarıma düşen yaralı tarafım …
Günlerdir tamamlamaya çalıştığım eksikliğini cümlelerdeki benle birleştirmeye çalışıyorum sadece…
ve seni koyacak yer yok şimdi sözcüklerde..

Kocaman kucaklar açsam özlemlerime kim görür sarıldığım boşlukları..
Arsızlığım var şimdi sana dair..
Nedendir bilmediğim yarım kalmışlıklar gibi..
En tatlı yerinde bıraktığın pasta gibi derdi kardeşim….

Su gibiymiş oysa SEVMEK SENİ…ekmek gibi…
Ve seni SEVMEKLE BAŞLIYOR HAYAT….
Her şey SEN gibi…

Ben değil bekli sendeki yalnızlık ….
Bendeki yokluğun dipsiz bir kör karanlık sonu olmayan…
Hani YANIMDA OLSAN şimdi;
Uzunca sarılırdım boynuna…bırakmazdı ellerim ellerini..
Kitlendiğim bakışlarına dalardı gözlerim..
Yaslardım başımı göğsüne en uzun uykum olsun bu yanı başında isterdim..
Son gecem olsa razıyım bir kez daha dizinde…….

Hani YANIMDA OLSAN şimdi;
Bana bakardın uzunca bilirim ..
Başımı düşürürdüm sonra omzuna …
Utanırdım konuşamazdım ….
Öyle savunmasız bir hal kaplardı benliğimi….şiir gibi büyürdü sevdamız…

Hani yanımda olsan şimdi;
İlk ve son defa…
Nelerdi söylemek istenenler
Nelerdi aklıma düşen …
Bir defacık SENİ GÖRSEM ….
Susmalımı şimdi sözcükler….
Kırgınlığına demledin ya beni…
Bırakıp uzun uykulara daldı ya gözlerin..
Acıtıyor işte bu SENSİZLİK…
Korkuyorum böylesinden…..
ve biliyor musun ölmek gibi biraz….
Her defasında ölüp hayatta kalmak…..

Say ki sabahı yok bu gecenin….
Say ki ölüyorum ben…
Son nefesim olursa bu sensiz…
Bir defa yanımda durmadan..
Uzunca susmalı işte şimdi….
Özlemlere sarılmalı bu akşam…
Gözyaşları biriktirmeli avucunda…..

Kırıklığına ağlıyorum …..
Olurda bu gece ölürsem……..

HANİ BİR DEFA YANIMDA OLSANNN………

» İlk aşk neden unutulmaz?
» Orta Çağ döneminde Avrupa’da yaşayan insanlar neden ölümüne dans ettiler?